مریم حیدرزاده متولد 29 آبان 1356
شکست عاشقی و ترانه "نفرین" مریم :
اولین قطعه از اولین آلبوم زیرزمینی محسن چاووشی نفرین نام دارد که مریم حیدرزاده آن را سروده است. مریم حیدرزاده درباره نگاه نفرت انگیزی که در این قطعه به معشوق داشته، گفته است: "این ترانه برآمده از اتفاقی کاملا شخصی بود که در سال ۷۹ برای من رخ داد و این کمترین کاری بود که بعد از یک شکست وحشتناک از دستم برمی‌آمد. البته مهم نیست و الان خوشحالم در کتاب اخیرم هم نوشته‌ام که از همه کسانی که از زندگی‌ام رفتند متشکرم، چون اگر نمی‌رفتند آن کسی که بنا بود بیاید نمی‌آمد."
جدیدترین عکس های مریم حیدرزاده
علاقه مندی های مریم حیدرزاده :
از فصل بهار بدش می آید اما ماه اردیبهشت را خیلی دوست دارد. عاشق پاییز است. گل سرخ و رنگ قرمز را دوست دارد از رنگ آبی متنفر است. از سفر کردن خوشش نمی اید.
فوتبال و اسکی ورزشهای مورد علاقه او است. شدیدا طرفدار پرسپولیس هست و پرسپولیسی ها را دوست دارد. علاقه اش به پرسپولیس به حدی است که در بازی های مهم به اردوی آنها می رود.
خیلی احساساتی و هیجانی هست و به عشقی که دارد خیلی حسود و انحصار طلب است و در بدترین شرایط نوشتن آرامش می کند.
وضعیت تاهل مریم حیدرزاده:
مریم حیدرزاده مجرد است.
بیوگرافی مریم حیدر زاده
کتاب‌های چاپ شده‌ی مریم حیدر زاده :
سال ۷۷ اولین کتاب "پروانه ام خواهم ماند"
سال ۷۸ کتاب مال تمام من
سال ۷۹ تقصیر من نبود
سال ۸۰ مجموعه نامه‌های عاشقانه
سال ۸۱ با تو یا هیچ کس
سال ۸۲ دیگر میذارمت کنار
سال ۸۳ مجموعه نثر این نامه‌هایی که پاره کردی
پاییز ۸۳ کتاب اون یکی رو جز من
مریم حیدر زاده
مریم حیدر زاده شاعر
مریم حیدر زاده
بیوگرافی مریم حیدرزاده + دلیل نابینا شدن
چکیده ای از بیوگرافی مریم حیدرزاده :
زمینهٔ کاری: ادبیات، هنر
تولد: ۲۹ آبان ۱۳۵۶ تهران
ملیت : ایرانی
محل زندگی:تهران
پیشه : شاعر، ترانه‌سرا، نویسنده، نقاش
بیوگرافی مریم حیدرزاده:
مریم حیدرزاده متولد ۲۹ آبان ۱۳۵۶ در تهران است. مریم حیدرزاده شاعر و ترانه سرا، نقاش و نویسنده است که در اواخر دهه‌ی هفتاد شعر‌هایی را به سبک محاوره و با استفاده از واژگان ساده و روان نوشت که باعث شهرت وی شد.
او در رشته‌ی حقوق قضایی در دانشگاه تهران تحصیل کرده است. پدر مریم بازنشسته‌ی ارتش و مادرش کارمند است. آنها ساکن سعادت آباد تهران هستند و به خاطر نگهداری از مریم خیلی فعالیت بیرون از منزل ندارند. او دو خواهر به نام‌های نرگس و مرضیه دارد.
عکس های مریم حیدرزاده
خوانندگان داخل کشور و خوانندگان فارسی زبان خارج از کشور در بسیاری از ترانه‌هایشان از اشعار و سروده‌های مریم حیدرزاده استفاده کرده‌اند.
از 3 سالگی نقاشی کردن را دوست داشته و از 4 سالگی هم گفته هایش را قافیه بندی می کرده و سعی داشته به شکل آهنگینی سخن بگوید آغاز دوران شعرگویی حیدرزاده به 8 سالگی او بر می گردد که در آن زمان اشعار کودکانه می سروده است
نمایشگاه نقاشی مریم حیدرزاده
در اثر آشنایی با یک استاد نقاش و مجسمه ساز موفق شده که آرزوی دیرینه خود، نقاشی کشیدن، را تحقق ببخشد. مریم حیدرزاده گفت که مثل همه نقاشی می کشد با این تفاوت که کسی (معمولا یکی از خواهرانش) برایش رنگ ها را به ترتیب جلو دستش می چیند.
مریم حیدرزاده آموختن نقاشی را از تیر ۱۳۸۹ آغاز کرد و چنان که خود می گوید تا اسفندماه همان سال حدود ۱۴۰ قطعه آبرنگ کشید.
او به آبرنگ علاقه دارد و نمایشگاه "پس از آن همه حسرت" گزیده ای است از آبرنگ های او.
اولین مجموعه شعر مریم حیدرزاده "پروانه ات خواهم ماند" نام داشت، این کتاب در اردیبهشت ماه سال 77 منتشر شد این کتاب گلچینی از ترانه هایی بود که حیدرزاده در تلویزیون می خواند که به همت نادر کاشانی به چاپ و نشر رسید.
کول‌بارچه، دست‌بافته‌ای پشمین برای حمل آذوقه‌های عشایر
مواد اولیه مصرفی در کول‌بارچه اغلب پشم و موی بز است
کول‌بارچه دست‌بافته‌ای حاصل ذوق و سلیقه عشایر است که برای قرار دادن آذوقه و وسایل شخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
یکی از صنایع دستی تزئینی ـ کاربردی ایران کول‌بارچه نام دارد. این کلمه از دو جزء کوله‌بار به معنای مایحتاج ضروری و چه به معنای کوچک تشکیل شده است.
این دست‌بافته که از بافته‌های داری محسوب میشود، مشابه همان کوله‌ای است که کوهنوردان، گردشگران و طبیعت‌گردان از آن استفاده و آذوقه و وسایل شخصی خود را با آن حمل می‌کنند.
کول‌بارچه شامل 3 قسمت است؛ بدنه اصلی کیسه‌ای‌شکل و معمولا به ابعاد 45 در 35 سانتیمتر است، لایه پشتی ساده‌بافی و رویه آن تکنیک بافت قالی و سوزنی و گلیم‌باف است.
«در» از دیگر بخش‌های کول‌بارچه است که امکان بسته شدن آن را فراهم می‌سازد و بندهای بافته شده از پشم و موی بز نیز بند روی شانه را تشکیل می‌دهند.
مواد اولیه مصرفی در کول‌بارچه اغلب پشم و موی بز است اما گاه از پنبه نیز استفاده میشود.
این دست‌بافت در گذشته بسیار رایج بود ولی با ورود کالاهای ماشینی و صنعتی داخلی و خارجی مصرف و استفاده از آن محدود شد.
در حال حاضر این دست‌بافت را عشایر و روستاییان تولید می‌کنند.
تراش سنگ و چوب
تخت جمشید نمونه بارزی از صنعت سنگبری دوره هخامنشی است
پیشینه هنر سنگتراشی به ۴۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد و کشف این‌‌ظروف نشانگر آن است که در این ایام تراش اشیا مختلف مصرفی و تزئینی از سنگ سبز در کرمان رواج داشته که البته هنوز هم این نوع سنگ استخراج و به مشهد فرستاده میشود. به طور کلی باید گفت که سنگتراشی در ایران قدیم بیشتر به تهیه وسایل کشاورزی و آلات و ابزار شکار و کندن پوست حیوانات اختصاص داشته و لوازم سنگی به دست آمده از غار مسکونی کمربند یا غار هوتو در نزدیکی بهشهر که متعلق به ۱۱۰۰۰ تا ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است نیز دلالت بر همین امر دارد.
سنگ در ساختن بناهای تاریخی و آثار باستانی هم نقش بسیار مهم و اساسی داشته است. از جمله مهمترین ابنیه تاریخی می‌توان از کاخ‌های دوران هخامنشی و حجاری‌های دوره ساسانی نام برد. تخت جمشید نمونه بارزی از صنعت سنگبری دوره هخامنشی است؛ به ط‌وری که از دو اتاق خزانه تخت جمشید بیش از ۶۰۰ ظرف سنگی سالم و شکسته بدست آمد. سنگتراشی دوره ساسانی را از کنده‌کاری و نقوش برجسته بر روی چهار سنگ می‌توان شناخت که بیشتر آنها در دامنه کوه‌های فارس بوجود آمده است.
سنگتراشان در همدان از انواع سنگ‌ها نظ‌یر مرمر، نسوز، سیاه، زرد، قرمز و سفید استفاده می‌کنند در حال حاضر برخی از کارگاه‌های سنگتراشی تکنولوژی را برای سرعت بخشیدن به کارشان به خدمت گرفته و اغلب از دستگاهی که شبیه اره‌های چوب بری است استفاده می‌کنند ولی در هر حال باید گفت که سنگتراشی به کار مداوم و تلاش زیاد نیاز دارد، از این رو در قیمت تمام شده یک محصول سنگی عامل کار نقش مهمی‌دارد و حدود ۸۰ درصد قیمت را تشکیل می‌دهد.
پیشینه هنر سنگتراشی به ۴۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد
سنگ تراشی یکی از صنایع دستی همدان است
مشک دوزی
مشک ها در دو سایز کوچک و بزرگ درست می شوند
قدمت مشک دوزی مشخص نشده، اما این کار الهام گرفته از مشک حضرت ابوالفضل (ع) بوده است. سابقه در مشک دوزی بیش از ۳۰۰ سال است ، در زمان های قدیم که برق کشی و یخچال و سردخانه به شکل امروزی وجود نداشته، کشاورزانی که برای کار برداشت محصول خود در زمین کشاورزی مشغول به کار بودند، برای خنک نگه داشتن آب آشامیدنی خود از مشک استفاده می کردند و مشک آب را زیر سایه گیاهی قرار می دادند تا به دور از گرمای آفتاب به طور طبیعی خنک بماند.
سابقه در مشک دوزی بیش از ۳۰۰ سال است
تهیه پوست مرغوب برای تهیه مشک : اول پوست درجه یک در نمک گذاشته می شود و چند روز در همین وضعیت نگهداری می شود، بعد موهای آن به وسیله قیچی چیده می شود. هر گونه مواد زاید، چربی و هر چیز دیگری را از پوست جدا کرده. مرحله بعد ته چرم رو دوخته و با ریختن جَفت درون آن، قسمت داخلی پوست آماده میشود. در نهایت بین شش ماه تا یک سال باید به عنوان مشک استفاده بشود.
در زمان های قدیم مردم برای خنک نگه داشتن آب آشامیدنی از مشک استفاده می کردند
مشک ها هم سایزبندی دارند : در دو سایز کوچک (۲ لیتری) و بزرگ (۳ لیتری) ساخته می شوند.
طول عمرمشک در واقع وابسته به آب است و در صورتی که چرم آن خشک بشود به مرور زمان از بین می رود. مشک مثل ماهی می ماند که با آب زنده است. یعنی همیشه باید داخل مشک آب باشد وگرنه بعد از مدتی خشک میشود.
اما نمونه تزیینی آن که طبیعتاً نیازی به آب کردن ندارد طول عمر زیادی دارد.
آشنایی با هنر هوربافی ( استان ایلام)
هوربافی یکی از صنایع دستی عشایر استان ایلام می باشد
هور، جوال بزرگ و دو لنگه‌ای است كه از دیرباز ظرف جابجایی غلات، آرد، حبوبات و بسیاری از محصولات سنگین جالیز مانند هندوانه، خربزه و گاه خیار در مناطق سخت‌گذر استان ایلام و مناطق همجوار بوده است. هور از دیرباز با نام‌های مختلفی معروف بود و كلمه هور برگرفته از راحتی بار و راحت رساندن آن به مقصد است.
برای بافت هور، زنان ورزیده عشایر هنگام بهار و پشم‌چینی، پشم گوسفندان نر دو ساله را جدا كرده و پس از شستن و شانه زدن، می‌تابند تا به كمك دوك كه به دیك یا سیوی معروف است به صورت رشته‌های نخ محكمی درآید. سپس نخ‌ها را به صورت 2 یا 3 رشته به هم تاب می‌دهند تا به قول اهل محل بَن‌وا دریاگ به دست آید.
وزن نخ‌های هر هور بسته به نوع استفاده از آن از 10 تا 16 كیلو متفاوت است و برای استحكام كناره‌های آن از نخ‌های مویی تابیده شده استفاده می‌كنند. هور همانند گلیم بر داری ایستاده بافته میشود و اساتید كار تارهای آن را همانند تار گلیم بر دار می‌بافند تا زنان و دختران همانند گلیم پودها را با نقش‌های متفاوت و گاه رنگی در آن بتنند. طول تخته‌ی هور كه بافته میشود حداكثر چهار متر است كه هنگام تمام شدن كار، آن را روی زمین پهن كرده تا مردان باتجربه لنگه‌های آن را با سلیقه و هنر خود انجام دهند.
نحوه‌ی دوخت لبه‌های هور به گونه‌ای است كه اگر این وسیله به تدریج كهنه و پوسیده شود، حتی یك نخ از لبه‌دوزی آن پاره نخواهد شد و این هم شیوه‌ای بسیار مهم و سنتی است. یك هور متوسط برای حمل حداقل 210 كیلو غله كه بر گرده‌ی قاطر انداخته میشود كافی است و اگر مسیر حمل و نقل نزدیك باشد، گاه تا 300 كیلو گندم یا آرد را در آن جا می‌دهند. لایه‌های قطور هور مانع نفوذ رطوبت هوا و آفت انباری به داخل آن شده و هنگام كوچ از این جوال بزرگ برای نگهداری آرد و حبوبات و غلات استفاده می‌كنند و همواره باید آن را روی چهارپایه‌ای كه با زمین فاصله داشته باشد قرار دهند تا در اثر رطوبت مستقیم خاك، الیاف پشمی و مویی آن شكننده نشود و دوام آن ماندگار باشد.
هور اگر درست نگهداری شود بیش از 30 سال قابل استفاده برای حمل و نقل در مناطق سخت‌گذر و چهار پارو است. قیمت یك هور نو كه هنرمندانه و مستحكم بافته شده باشد، برابر با قیمت یك فرش خوب یا حداقل سه تخته گلیم است. این نكته را یادآور شویم، قدیم‌تر بسیاری از عشایر كشور عراق، هور و جوال خود را از عشایر استان ایلام خریداری می‌كردند و در بین عشایر عرب، داشتن این وسیله مایه‌ی فخر و مباهات به شمار آمده است.
بهون ( صنایع دستی استان خوزستان)
بهون بختیاری از موی بز بافته می شود. بافت آن همانند بافت جاجیم بوده و از تار و پود تشکیل شده است. هم تار و هم پود آن از موی بز است. ابتدا موی حیوان را با قیچی می چینند. سپس آن را تمیز کرده وکرک را از آن جدا می کنند. علت جدا کردن کرک از موی بز آن است که کرک را آفت بید از بین می برد و هرگاه در بافت بهون وجود داشته باشد در اثر بید زدگی قسمت هایی که تار وپود کرک داشته باشد، باعث از هم گسیختگی بافت همان قسمت شده و ایجاد شکاف می کند.
در صورتی که موی بز از بیدزدگی مصون مانده وسالها دوام خواهد داشت. موی بز را پس از چیدن وجدا کردن کرک ، می ریسند. رشتن نخ بوسیله درک چوبی که به آن پره می گویند ، توسط زنان انجام می گیرد. پس از آماده شدن نخ ، آن را دولا می کنند و بسته به مورد استفاده و نیاز ، در روی زمین به درازای مورد دلخواه چله کشی می کنند.
هر قطعه ای که به این صورت بافته می شود "لت بهون" می گویند. اصولا لت بهون همانند تخته های جاجیم ، بصورت نوار بافته می شود. پس از آماده شدن لت های بهون ، به تعداد مورد نیاز آنها را کنار هم گذاشته و از پهنا با نخ (با موی بز) به هم می دوزند.
بهون بختیاری از موی بز بافته می شود
هنر دندانی بافی یا گل خورد
دندانی بافی یکی از صنایع دستی زیبای یزد می باشد
دندانی بافی یا گل خورد که به جامه زرتشتیان یزد شهرت دارد .
دارای شیوه بافتی ظاهرا ساده اما پرزحمت است .برای تولید آن ابتدا گره هایی کوچک در پارچه زده می شود که به تدریج نقش اساسی و اصلی آن به صورت گلی ساده یا به شکل خورشید نمایان می گردد و معمولا در اطراف آن یک رشته گلهای کوچک یا ستاره هایی به شکل حلقه بافته می شود .
به وسیله این شیوه بافت روسری های پشمی هفت رنگ نیز تولید می شود .که دارای 4 ترنج 4 گوش به رنگ قهوه ای متمایل به سیاه در وسط ودر میان ترنج نقوش مدور با شیوه دندانی و به رنگ سفید آجری بافته می شود و سرانجام دو نوار قرمز و سیاه با حاشیه گلهای دندانی به صورت دایره هایی با خطوط حاشیه دار ترکیب ساده ولی دلنشین را تکمیل می کند شاید نام این پارچه گل خورشید بوده است که در تداول عامه به گل خورد تبدیل شده است . در مقدمه ابن خلدون آمده است این صنعت (نساجی و خیاطی) در میان مردم از روزگاران کهن وجود داشته است و عامه مردم از این رو که صنایع مزبور بسیار کهن می باشند آنها را به حضرت ادریس (ع) نسبت می دهند و چه بسا که نخستین سازنده انها را هرمس می دانند و گاهی گفته شده است که هرمس همان ادریس است.
منبع:yazd.irib.ir
سازنده بزرگترین و بهترین دستگاه تصفیه روغن سوخته و کارکرده موتور را بشناسید
روغن های مورد استفاده مانند روغن روغنکاری موتور ، مایعات هیدرولیک و روغن دنده مورد استفاده در اتومبیل ها ، دوچرخه ها یا مجهز به چمن زن می توانند در صورت عدم بازیافت یا از بین بردن مناسب آنها محیط را آلوده کنند. برای جلوگیری از آلودگی محیط ، روغن مورد استفاده باید توسط مسئولان محلی مدیریت پسماند یا تعمیرگاه های اتومبیل اداره شود. فیلترهای روغن مورد استفاده نگرانی های مشابهی را برای زباله ها ایجاد می کنند. در صورت تخلیه مناسب ، می توان با خیال راحت بازیافت یا دفع آنها شد.
روغن استفاده شده می تواند مجدداً در سازنده دستگاه تصفیه روغن سوخته موتور گریس ها تصفیه شود ، در روغنهای سوختی فرآوری شده و به عنوان مواد اولیه برای صنایع پالایش و پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این ، فیلترهای روغن استفاده شده حاوی فلز قابل استفاده مجدد هستند که تولید کنندگان فولاد می توانند از آن به عنوان خوراک قراضه استفاده مجدد کنند.
بنابراین ، چگونه روغن بازیافت شده استفاده می شود؟ توجه داشته باشید که بیشترین گزینه ، روغن تصفیه شده مجدد the باید با همان استانداردهای دقیق تصفیه ، ترکیب و کارایی مانند روغن باکره برای استفاده در خودروها ، دیزل های سنگین و سایر موتورهای احتراق داخلی و مایعات هیدرولیک و روغن دنده ای مطابقت داشته باشد. آزمایشات گسترده و مطالعات میدانی نتیجه می گیرند که روغن تصفیه شده دوباره معادل روغن باکره است - تمام آزمایش های تجویز شده را می گذرد و در برخی شرایط حتی از روغن باکره نیز فراتر می رود.
همان مصرف کنندگان و مشاغل که از روغن معمولی استفاده می کنند نیز می توانند از روغن تصفیه شده مجددا استفاده کنند ، زیرا فرآوری مجدد مجدد به سادگی فرآوری مجدد روغن مورد استفاده را در روغن روان کننده با کیفیت بالا انجام می دهد. هرگونه تجهیزات نگهداری وسیله نقلیه ، دارندگان خودرو و سایر عملیات تعمیر و نگهداری ماشین آلات که از روغن استفاده می کنند نیز می توانند از روغن تصفیه شده دوباره استفاده کنند. در بعضی موارد ، تأسیسات نگهداری ناوگان که از حجم زیادی روغن استفاده می کنند ، مجدداً از همان روغن مورد استفاده برای تصفیه مجدد استفاده می کنند - یک حلقه بازیافت بسته واقعی.
مرکزیت عامل نمایندگی دستگاه تصفیه روغن سوخته موتور
اطلاعات اصلی در مورد استفاده از روغن سوخته موتور در خانه
اگر شما یکی از افراد زیادی هستید که روغن موتور خود را تغییر می دهد ، شما نیز باید بدانید که چگونه روغن مورد استفاده را به درستی مدیریت کنید. از این گذشته ، روغن مورد استفاده از یک تغییر روغن می تواند یک میلیون گالن آب تازه را آلوده کند - یک سال برای 50 نفر! هنگام استفاده از روغن استفاده شده ، این نکات کلیدی را در نظر بگیرید:
روغن موتور استفاده شده نامحلول ، پایدار است و می تواند حاوی مواد شیمیایی سمی و فلزات سنگین باشد.
تخریب آن کند است.
به همه چیز می رسد از شن و ماسه ساحل گرفته تا پرندگان پرنده.
این منبع اصلی آلودگی روغن به آبراه ها است و می تواند منجر به آلودگی منابع آب آشامیدنی شود.
آیا شما "Do-It Yourselfer" هستید - آیا روغن را در اتومبیل خود در خانه عوض می کنید؟ به طور متوسط ، حدود چهار میلیون نفر از روغن موتور به عنوان روان کننده تجهیزات دیگر استفاده می کنند یا آن را به یک مرکز بازیافت می برند. اگر می خواهید روغن مورد استفاده خود را مجدداً بازیافت کنید ، فروش دستگاه تصفیه روغن سوخته موتور هنگام جمع آوری آن مراقب باشید که هیچ چیزی ریخته نشود و آن را درون یک قوطی یا ظرف ضد آب قرار دهید.
در مرحله بعد ، از روغن استفاده شده جدا می شود و سپس تقطیر خلاء برش مویی را حذف می کند (یعنی کسری که برای استفاده مجدد به عنوان روغن روغن کاری مناسب است) یک روغن سنگین که حاوی مواد افزودنی روغن استفاده شده و سایر فرآورده های فرعی مانند آسفالت تقویت کننده است ، خارج می کند. . قطعه بعدی که تحت آن قرار دارد ، برای از بین بردن پلیمرهای باقیمانده و سایر ترکیبات شیمیایی تحت هیدروژنه ، یا هیدروژن زدایی کاتالیزوری قرار می گیرد و زنجیره های کربن اشباع شده با هیدروژن را برای پایداری بیشتر.
تصفیه روغن سوخته های مورد استفاده مانند فروغن روغنکاری موتور ، مایعات هیدرولیک و روغن دنده مورد استفاده در اتومبیل ها ، دوچرخه ها یا مجهز به چمن زن می توانند در صورت عدم بازیافت یا از بین بردن مناسب آنها محیط را آلوده کنند. برای جلوگیری از آلودگی محیط ، روغن مورد استفاده باید توسط مسئولان محلی مدیریت پسماند یا تعمیرگاه های اتومبیل اداره شود. فیلترهای روغن مورد استفاده نگرانی های مشابهی را برای زباله ها ایجاد می کنند. در صورت تخلیه مناسب ، می توان با بازیافت یا دفع آنها شد. دستگاه تصفیه روغن سوخته موتور
برخی از دلایل زیادی برای استفاده مجدد و بازیافت روغن استفاده شده عبارت
بازیافت روغن استفاده شده دستگاه تصفیه روغن سوخته موتور سازی خاک و آب در امان می دارد.
روغن موتور از بین نمی رود ، فقط کثیف می شود ، بنابراین بازیافت آن یک منبع با ارزش را ذخیره می کند.
برای تولید یک گالن از سهام پایه تصفیه شده انرژی کمتری نسبت به یک پایه پایه از نفت خام مورد نیاز است.
یک گالن روغن موتور استفاده شده همان 2.5 quart روغن روان کننده به عنوان 42 گالن روغن خام را تأمین می کند.